اشاره مکاشفات یوحنا به امام حسین(ع)

این کتاب واپسین بخش از کتاب عهد جدید است این کتاب با قسمت های قبلی عهد جدیدمتفاوت است.این کتاب از رویداد های آینده میگوید،خداوند به حضرت عیسی مسیح(ص) اجازه داد تا وقایع را در یک رویا بر یکی از یاران خود بنام یوحنا آشکار سازد و سپس فرشته ای آمد و معنی آن را برای وی بازگو کرد یوحنا نیز سخنان خدا و حضرت عیسی مسیح(ع) و هرآنچه خود دید را نگارش کرد.

در بخشی از مکاشفات یوحنا بند 5-5 به مکاشفه ای اشاره میکند که یوحنا 24 رهبر روحانی را می بیند که یکی از آنها طوماری به وی جهت باز کردن طومار میدهد یوحنا در انتظار است که شیری از قبلیه یهود و طومار که پیروز شده است طومار را باز کند

در قسمت ششم یوحنا می بیند که بجای شیر یک بره(نماد قربانی) طومار را باز میکند.

متن بصورت زیر است قسمت های مهمتر که مورد برسی خواهند گرفت رنگی و تحلیل آنها که جزو مکاشفات یوحنا نیست به رنگ آبی نوشته شده شده است:

من از روی نامیدی به شدت می گریستم زیرا هیچکس پیدا نشد که لیاقت گشودن و خواندن طومار را داشته باشد(بند5-قسمت 4)

اما یکی از آن 24 رهبر به من گفت:

گریه نکن ببین،شیر قبیله یهودا که از نسل داود است پیروز شده است او لیاقت دارد طومار و هفت مهر آن را بگشاید(بند 5-قسمت5)

نگاه کردم اما بجای شیر یک بره را دیدمکه در مقابل تخت موجودات زنده در میان بیست و چهار رهبر ایستاده است و بروی بدن او زخمهایی به چشم میخود که زمانی باعث مرگش شده بود.او هفت شاخ و هفت چشم داشت که همان روح هفتگانه خداست که به تمام نقاط جهان فرستاده میشود.(بند5-قسمت6)

منظور از بره در متون مقدس قربانی است در نوشته مربوط به تفسیر سوره صافات نیز نوشتیم که از امام حسین(ع) بنام قربانی بزرگ یاد شده است.نکته جالبتر این بند زخم های بدن بره(قربانی است)نکته دیگر در این آیه یوحنا میگوید که فکر میکند که نسل حضرت داود یعنی یهودیان پیروز شده است اما به یکباره بجای نسل حضرت داود بره(قربانی)بر وی ظاهر شده است،یعنی قربانی بزرگ که در سوره صافات اشاره به آن شده است از نسل حضرت اسحاق(ع) نیست و از نسل حضرت اسماعیل(ع)است.نکته دیگر ممکن است شیری که بره را قربانی کرده و در بقیه بند ها نیز به اسب هایی اشاره خواهد شد که سر شیر دارند ممکن است اشاراتی به نقش مشاور یهودی یزید در واقعه کربلا نیز داشته باشد.

آنگاه بره نزدیک آمد و طومار را از دست راست آنکه بر تخت نشته بود گرفت(بند5-قسمت 7 و 8)

وقتی طومار را گرفت آن بیست و چهار رهبر دربرابر او سجده کردند.هریک از آنان یک چنگ و یک کاسه طلایی پر از بخور داشتند که دعاهای ایمان داران است،ایشان بر او سرودی جدید می خواندند و میگفتند تو لیاقت داری که طومار بگیری مهرش باز کرده و آن را بخوانی،زیرا جانت را قربانی کردی و مردم را از هر نژاد و زبان و قوم ملت برای خدا خریدی و ایشان برای خدای ما کاهن ساختی و به سلطنت رساندی از اینرو بر زمین سلطنت خواهی کرد.سپس میلیون ها فرشته دیدم که گرداگرد بره و موجودات روحانی جمع شده بودند و با صدای بلند این سرود را میخواندند بره خدا که جانش را در راه نجات مردم قربانی کرد،لیاقت دارد که صاحب قدرت و دولت و حکمت و قوت و حرمت و جلال و برکت باشد.

آنگاه صدای تمام موجودات آسمان و زمین و زیر زمین و دریا را شنیدم که می سرودند و میگفتند ستایش و حرمت و جلال و قوت تا بد از آن برده است آنکه بر تخت نشسته است بادا و آن چهار موجود زنده گفتند آمین و آن بیست و چهار رهبر سجده کرده و او را پرستیدند.(پایان بند 5)

بر طبق روایات حضرت امام حسین(ع)بعد از واقعه  ظهور بروی زمن بازخواهد گشت و هزار سال حکومت خواهند نمود.

بند 6

همچنان محو تماشا بودم بره نخستین مهر را گشود ناگاه یکی از آن چهار موجود با صدایی همچون غرش رعد گفت بیا نگاه کردم و اسبی سفید دیدمسوار بر اسم کسی را دیدم که کمانی در دست و تاجی بر سر داشت او اسب را به جلو می راند تا در نبرد های بسیار پیروز شود و فاتح جنگ باشد.

سپس بره مهره دوم را باز کرد آنگاه شنیدم که موجود زنده دوم گفت بیااین بار اسبی سرخ پدیدار شد،به سوار آن شمشیری  داده بودند تا قادر باشد صلح و سلمتی را از زمین بردارد و بجای آن هرج و مرج ایجاد کند در نتیجه جنگ و خون رویزی در همه جا آغاز شد.

این بندها اشاره به اسب باوفای حضرت امام حسین(ع) ذوالجناح دارد که سفید رنگ بوده است و در میدان نبرد بدنش تیر خورد و سرانجام خونین شد و جان خود را از دست داد.نکته جالب این هست که برخی از جریان های مسیحی اشاره میکنند که این بند ها به حضرت عیسی(ع) اشاره دارد این در حالی است که حیوانی که حضرت عیسی(که سلام و درود خداوند بر او باد)سوار آن می شده است و با آن وارد بیت المقدس شد یک الاغ بوه است و حیوانی که رسول اکرم(ص) سوار آن بوده است یک شتر بوده است.

گروه بزرگ نجات یافتگان 

پس از آن دیدم که گروه بزرگی از تمام ملتها قبیله ها و نژاد ها و زبانها در پیشگاه تخت و دربرابر بره ایستاده اند.تعدادشان چندان زیاد بود که امکان شمارش وجود نداشت،ایشان لباسی سفید بر تن داشتند و در دستشان شاخه های نخل دیده میشد.آنهان همگی می گفتند نجات ما از جانب خدای ما که بر تخت نشسته است از جانب برده است.در این هنگام تمام فرشتگان کرداگرد تخت و رهبران و چهار موجود زنده ایستادند و سپس آنها در مقابل تخت سجده کرده و خدا را پرستش نمودند و گفتند آمین!حمد و جلال و حکمت و سپاس و حرمت و قدرت قوت از آن خدای ما باد تا به ابد آمین.

آنگاه یکی از آن بیست و چهار رهبر به من رو کرد و پرسید آیا میدانی این سفید پوشان چه کسانی هستند و از کجا آمده اند؟جواب دادم ای سرورم شما می دانید!به من گفت اینها همان کسانی هستند که از عذاب سخت بیرون آمده اند ایشان لباس های خود را با خون بره شسته و سفید کرده اند به همین جهت اکنون در حضور تخت خدا هستنند و او را شبانه روز در عبادتگاه او خدمت میکنند.اوکه بر تخت نشسته است ایشان در حضور خود پناه خواهد داد آنها از این پس از گرسنگی و تشنگی و گرمای سوزان نیمروز در امان خواهند بود زیرا که بره که پیش تخت ایستاده ایشان را خوراک داده چوپان آنان خواهد بود و ایشان را به چشمه آب حیات هدایت خواهد کرد،و خدا هر اشکی را از چشمان ایشان پاک خواهد نمود.

این بندها به شفاعت مردم زمین توسط امام حسین(ع) اشاره دارد.که در شیعه مورد پذیرش است.

بند 9 شیپور ششم

وقتی فرشته ششم شیپور را نواخت از چهار گوشه قربانگاه زرین که در حضور خدا قرار داشت صدایی شنیدم که به فرشته ششم گفت آن چهار فرشته شیطان را که در رود بزرگ فرات بسته شدند آزاد ساز،آنگاه آن چهار فرشته که برای چنین روز و ساعتی آزاد شده بودند آزاد شدند تا یک سوم مردم را بکشند،شنیدم آنها دوبیست میلیون جنگجوی سواره در اختیار داشتند.

اسبان و سواران ایشان در رویا دیدم سواران آنان زره جنگی به تن داشتند که بعضی به رنگ سرخ آتشینبعضی آبی آسمانی و بقیه به رنگ زرد بود سر اسبان ایشان به سر شیران شباهت داشت و از دهانشان دود و آتش و گوگرد بیرون می آمد که یک سوم مردم را از بین ببرند.

در این آیه نیز به رود فرات که محل شهادت امام حسین(ع) است اشاره شده است در حالی که حضرت عیسی(ع)بنا به تعبیر مسیحیان(که مورد پذیرش مسلمانان نیست)در اوشلیم به صلیب کشیده شده اند و سپس به آسمان عروج کرده اند،در حالی که مسلمانان معتقد هستند یهودا اصغریوتی جاسوسی که حضرت عیسی(ع) را لو داد بجای وی به دار کشیده شده است و حضرت عیسی(ع)همانند حضرت مهدی(عج) تا زمان انقلاب جهانی زنده هستند.

در بند 11 اشاره شده است:

وقتی آن دو نفر دوره سه سال و نیمه شهادت خود را به پایان برسانند آن جانور عجیبکه از چاه بی انتها بیرون می آید و به ایشان اعلام جنگ خواهد داده و خواهد کشت اجساد آنها سه ونیم روز در خیابان های شهر بزرگ به نمایش گذاشته خواهد شد این شهر از نظر ظلم و فساد شبیه سدوم و مصر است وجایی است که خداوند ایشان نیز بروی صلیب کشته شد.در این مدت به کسی اجازه اده نمی شود ایشان را دفت کند و مردم از قوم های مختلف آنها را تماشا خواهد کرد.

این قسمت نیز به گرداندن بدن های مطهر اجساد شهدای عاشورا در شام اشاره شده است و به واژه اجساد آنها اشاره شده است نه به یک تن که به حضرت عیسی مسیح(عج)دلالت کند.

در بند 12 نیز به بانویی که آقتاب را مانند لباس بر تن دارد و تاجی با دوازده ستاره دارد اشاره مکیند که به حضرت زهرا(ص) دلالت میکند که بزودی در نوشته ای جداگانه بطور مفصل این بند را برسی خواهیم نمود.